Defibrylacja serca resetuje pracę serca za pomocą pojedynczego, przejściowego impulsu o dużej energii, trwającego zwykle od 4 do 10 ms i energii elektrycznej od 40 do 400 J (dżuli). Urządzenie służące do defibrylacji serca nazywa się defibrylatorem i kończy resuscytację elektryczną, czyli defibrylację. Kiedy u pacjentów występują ciężkie tachyarytmie, takie jak trzepotanie przedsionków, migotanie przedsionków, częstoskurcz nadkomorowy lub komorowy itp., często cierpią oni na zaburzenia hemodynamiczne o różnym stopniu nasilenia. Zwłaszcza gdy u pacjenta występuje migotanie komór, wyrzut serca i krążenie krwi zostają przerwane, ponieważ komora nie ma ogólnej zdolności do skurczu, co często powoduje śmierć pacjenta z powodu długotrwałego niedotlenienia mózgu, jeśli nie zostanie uratowana na czas. Jeśli defibrylator zostanie użyty do kontrolowania przepływu określonej energii przez serce, może przywrócić normalny rytm serca w przypadku niektórych arytmii, umożliwiając w ten sposób ratunek pacjentom z powyższymi chorobami serca.